LISTY
Drodzy Czytelnicy,
W tym tygodniu jeden gorący komentarz na temat problemu frankowiczów oraz refleksja dotycząca wciąż nieudanych prób reformowania szkolnictwa wyższego w Polsce.
Duda frankowiczom
No i frankowicze pod wodzą wymachującego flagą Macieja Pawlickiego się doczekali. Prezydent Duda, chętnie fotografujący się z nimi w czasie kampanii, pokazał im fucka i dał do zrozumienia, jak zamierza realizować swoje obietnice wyborcze. Dla mnie sprawa była już jasna od momentu powołania reprezentanta banksterów – Mateusza Morawieckiego na wicepremiera. Przez chwilę się łudziłem, że może jednak Andrzej Duda pomny na swe bardzo wyraźne i jednoznaczne deklaracje wyborcze będzie miał nieco wstydu i przeforsuje coś, co da frankowiczom oszukanym przez banki jakąkolwiek realną ulgę […]. Argument prezydenta jest rzeczywiście wytrawny: musimy respektować prawa banków do oszukiwania klientów, bo inaczej zawali się bankowy system. Wstyd, panie Duda!
Jedyna nadzieja w ruchu Kukiz’15, który zmiecie was wszystkich ze sceny i nie będzie paktował z układem.
(imię i nazwisko do wiadomości redakcji)
„Wina Gowina”
W znakomitym podsumowaniu groteski konkursów ministra Jarosława Gowina na projekt ustawy o zasadach działania nauki i szkolnictwa wyższego, autorstwa Marka Migalskiego („Do Rzeczy” 31/2016), autor wysuwa wniosek o konieczności zniesienia habilitacji i zastosowania rozwiązania amerykańskiego [...]. I choć sam jestem zwolennikiem tego rozwiązania, to w warunkach polskich w niczym ono nie zmniejszy zakresu oraz głębokości patologii polskiej nauki i kształcenia wyższego.
Źródłem bowiem tej patologii jest system nadzoru właścicielskiego państwa nad swoimi uczelniami i instytutami oraz wynikający z niego system zarządzania tymi jednostkami. Nauka polska stała się prywatnymi folwarkami samodzielnej kadry naukowej, funkcjonującymi dla zabezpieczenia i realizacji jej interesów, ambicji i aspiracji, a w konsekwencji prywaty, nepotyzmu i naukowej korupcji. Sama habilitacja jest tylko jednym z wielu instrumentów realizacji interesów środowisk profesorsko-dyrektorskich, w tym nade wszystko kontrolowania formalnego dostępu do stanowisk profesorskich.
Sam dałem się w 2012 r. nabrać zapewnieniom byłej minister Barbary Kudryckiej, o przejrzystości zreformowanej procedury habilitacyjnej i skróceniu jej z ok. 1,5 roku do 3,5 miesiąca. I w sierpniu 2013 r., po opublikowaniu za prywatne pieniądze mojej habilitacji, złożyłem wniosek habilitacyjny do Państwowej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Wniosek został przyjęty, powołano komisję habilitacyjną i uruchomiono formalną procedurę na jednej z uczelni wyższych. Uczelnia przesłała mi umowę cywilnoprawną na kwotę 19 636,50 zł, w tym 50 proc. narzutu jej własnego wymysłu. Ponieważ jestem niezależnym naukowcem pracującym od lat na umowach śmieciowych, odmówiłem zapłaty tak wysokiej dla mnie jednorazowo sumy. [...] I tak to trwa już trzy lata, opierając się w międzyczasie o sądy administracyjne. Bo prawo prawem, a i tak to my tu rządzimy, bo to nasz folwark. […]
Wojciech Błasiak
Wyjaśnienie
W poprzednim numerze „Do Rzeczy” jako ilustrację informacji o obchodach 72. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego zamieściliśmy zdjęcie z wydarzenia odbywającego się tuż przed tą uroczystością – złożenia kwiatów przez szefa MON Antoniego Macierewicza przed pomnikiem Żołnierzy Poległych w Misjach i Operacjach Wojskowych. Za pomyłkę przepraszamy.
Przemysław Traczyk, fotoedytor
