Na nieludzkiej ziemi

Do 18 marca w Centrum Edukacyjnym IPN „Przystanek Historia” można oglądać wystawę prac prof. Stanisława Kulona „Świadectwo II. 1939–1946” ukazującą tragiczne losy Polaków deportowanych do ZSRS.

„Świadectwo II. 1939–1946” to już trzecia, po „Świadectwie” i „Drodze Krzyżowej”, prezentacja twórczości wybitnego rzeźbiarza i pedagoga w „Przystanku Historia”. Na ekspozycję składają się szkice wykonane czarnym i kolorowym tuszem oraz drewniane reliefy i rzeźby, ukazujące tragiczne losy obywateli polskich deportowanych do Związku Sowieckiego w 1940 r. Była wśród nich rodzina 10-letniego wówczas Stanisława Kulona. Przyszły rzeźbiarz wspominał: „Dla zesłańców nie było szans na życie na tej bezdusznej ziemi […]. Wszyscy byliśmy przeznaczeni do masowej zagłady”. Na „nieludzkiej ziemi” zmarli jego rodzice i trzej bracia. Przyszły rzeźbiarz, wraz z dwojgiem ocalałego rodzeństwa, zdołał wrócić do Polski w 1946 r.

W dorobku prof. Kulona znajdują się zarówno kameralne rzeźby oraz reliefy, jak i monumentalne pomniki. Inspiracji szuka w sztuce ludowej i średniowiecznej rzeźbie sakralnej, bardzo często podejmuje też tematykę związaną z historią Polski. Wywiad z prof. Stanisławem Kulonem można przeczytać w najnowszym numerze miesięcznika „Historia Do  Rzeczy”. (ww) © ℗